Aşk Şiiri - Zafer Sarıkaya

Yağmur yağmıyordu oysa
Sana süslü sözcükler de söylemedim
Şiir de yazmadım
Edebiyat yani felsefe belki
Ne gerek beni anlayasın diye?
Gözlerine bakamadım,
Yalan da değil hani
Korktum aşktan.

Nasıl da rüzgarlarla geçtiğini
Yağmurlarla söndüğünü bildiğimden.
İnsanın içinde bir sızı kalır dedim
Karamsar dedin,güldüm...
Biliyorsun diyalektik güzelim
Değişiyor bunları yazarken bile
Bana olan aşkın...

Benim için ise,hep düşlediğim
Bir sevgi yolculuğuna
Yelken açmış gitmekte
Hep kendine boğuşacak
Dalgalar bulan
Savrulacak rüzgarlar bulan...

Sen içimde titremeler
Ellerini tuttuğumda
O heyecanı sevdim belkide
seni olduğun gibi sadece.

Aynı yöne bakabilmek isterim
Başka gözlerle de olsa seninle...
Ya bana dünden gel
Ya da yarınımda kal güzelim
Sana oynayamam
Tüm kostümlerimi yakıp geldim sana
Beni sen anlarsın...