Aşk Şiiri - Sinem Karakaya

AŞK! ...
Doyumsuzluğu zirvede yaşayabilmektir, her şeyi fazlasıyla hissetmek…
O gözlerine bakarken; gözlerin dönmese de ona, kalbinle onu izleyebilmektir…

AŞK! …
Bazen çocuk olmaktır; küsüp ağlayabilmektir! !
Bazense anne şefkati göstermektir; kol kanat gerebilmektir…

AŞK! …
Aynı anda güldüğün gibi, aynı anda umarsızca ağlayabilmektir,
Dökülen yaşların nedensiz olmasıyla ilgilenmeden…

AŞK! …
Belli edemesen de kelebekler diyarında yaşayabilmektir…
Bir gün sonunda yıllarca yaşadım diyebilmektir…! !

AŞK! …
Her şeyinle onda gizlenebilmek;
Aynalar da kendinden çok onu görebilmektir…
Bazen onda uyuyakalmaktır; uyanmak istemezcesine…! !

AŞK! …
Ona baktığında kendini görebilmektir.
Her an nefesini içinde hissedebilmek;
O yokken onunla olabilmektir…! !

AŞK! …
Kapalı kapının ardında ağladığını hissetmek,
Orda olduğunu ona hissettirmek…! !
Sıcaklığını odaya doldurabilmektir…

AŞK! ...
Karanlık kelimeleri maviye boyayabilmektir.
Ya da yelkensiz bir gemide sapmadan ilerleyebilmek…!

AŞK! …
Onu dilsiz birinden dinleyebilmek,
Sağır birine anlatmak…
Bazen de kör birine tarif etmektir renklerini…! !

AŞK! …
Unutabilmektir; ardına bakmadan ilerleyebilmek.
Gecelerin gündüzlerine karışsa da hissettirmemek…
Ağlarken gözyaşlarını hissetmemektir…!

AŞK! …
Her rüzgar da onu anımsayıp tebessüm edebilmektir…
Diline düşürmeden kalbinde hissetmektir…! !

ANLATAMADIKLARINLA GURUR DUYABİLMEKTİR;

AŞK…! !

SİNEM KARAKAYA