Af yanılsamaları coşkusuyla
Gözlerimi maviye boyayan aşk
Bir durak ve bir köprü aralığımıydı bütün çaban
En sert rüzgarlara inat
Şahin kanatlarında fethederken göğü
Serçe kanadı narinliğinde kırılarak
Ölüverdin bir sokak çocuğunun
A yakları dibine düştüğün zaman
Birlikte doğmadık ama
Hiç ayırmayacak gibiydi bizi yaratan
Ansızın sökülüverdin
Kökleri sarmalanmamış
Yontulmamış kayalar üzerinde çiçekler gibi
Buluttan bir damla bile sağmadan
Düşüverdin sancılı sol yanımdan
Koca şehrin koca yalnızlığına
Terk ederken beni
Kir düşürdün saflığıma
Ne vefan gülümsedi
Ne hoşça kalında gidişin dillendi
14.03.2010
Gülçin DemirciKayıt Tarihi : 15.3.2010 01:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
......
TÜM YORUMLAR (57)