Aşk... Şiiri - Talat Özgen

tarifine ne gerek var?
sessiz olunca umutlar
yürek yanıyor yanacak
sensiz kaldıkça yarınlar...

kim kaybetmiş ki mutluluğu
ben bulacağım bulacağım
kervan yaptım dertlerimden
kahırlar giderken önden...

buna hayat mı derim ben?
nefes almak çaresizlik
elden de bir şey gelmiyor
zamansız zamana bir çeyrek...

can susamış içe içe
hasretliğin boyu büyük
hem ağlarım hem gülerim
çeremesini çeker gözler...

adını koymuşlar sevda
vefasız dünyanın çehresi
kalıplara yerleştirmişler
yaşatıyorlar öldürerek...

aşkı çeken yürek acısı
tarifi tarifsizliğinde
başa gelen çekilirmiş
yokluğunla öğrettin bana...

(Berlin,31.12.2013)