Aşk Şiiri - Ahmet Yüksel Konya

Hislerim aşağılardan şahikalara uçtu
Kah soğukta kaldı yeri kutuptu
Kah sıcakta kaldı buzları yuttu
Aşk yürüdüğü yollarda bir doruktu

Var olmaya ve varlıkta kalmaya bir tutkuydu
Kalplerden oluşan dağların büyük ufkuydu
Ruhun ve bedenin birbirlerine olan umuduydu

dedim ya bir güzel kaptı beni
yürüyen bir ölü yaptı beni
benden öte bensizliğe sattı beni
tepelerden vadilere attı beni

yağmur yüklü bulutlara kattı beni
en narin yerimden yıprattı beni
güzelin tutkusu tuttu alnımdan
kayıp limanlara fırlattı beni

Aşk bir vücuda ansızın yerleşir
ateşi yakınca bütün vücut külleşir
erir de sonra ruh ve beden aynileşir
aşka mekan olan ruh bedeni ele geçirir
Ruhtaki ızdırap bedene de aynı hali verir

Beden de ruh gibi acılanır
Coşkunluğun rüzgarlarıyla şahlanır
Duygunun tüm tonlarını vücuda aktarır
Beden hislerin aleviyle artık buharlaşır
Kavramlar diyarında beden soyutlaşır

Aşkın egemenliğinde esaret var
Gözlerde bir güzelden suret var
Sözlerde bir güzelle sohbet var
Kalplerde bir güzele muhabbet var
Zihinlerde bir güzele isabet var
Tenlerde bir güzelden işaret var
Anılarda bir güzelden linet var
Göklerde bir güzelden hitabet var

Kalplerde ve sözlerde bir güzeli eda var
Bir güzelin esaretinde başkaca bir cefa var
Gerçek şu ki tüm güzellere bir de vefa var
Cefa şu ki bir güzel için bin güzeli feda var
Bin güzelden ağıt dolu bir seda var
Her bugünden sonra birde ferda var

Aşk güç verir gökler kadar
limiti zorlayan hayaller katar
sükuneti alır heyecan satar
damarda kan olur kalple atar
ırmak olur gayenin yatağına akar
gece olur gözlerin uykusuna yatar
gündüz olur ışığın rengine bakar