Aşk nedensiz bir fırtınadır,
Gelir,yıkar,dağıtır ve gider,
Kimi zaman gönülden uçan bir kuş,
Kimi zaman o kuşu hapseden bir kafes,
Bazen kurak topraklara yağan yağmur,
Bazen yeşerenleri yakan güneş,
Aşk böyledir işte,
Yola düşen gölgemin,
Yorgun, yol arkadaşıdır ömrüm...
Ve insan öykülerinin,
Raslantılı sularında, seyreden bir gezginim.
Rüyamda gördüğüm, umutsuz kadın,
Devamını Oku
Yorgun, yol arkadaşıdır ömrüm...
Ve insan öykülerinin,
Raslantılı sularında, seyreden bir gezginim.
Rüyamda gördüğüm, umutsuz kadın,
aşk tam da böyledir işte; yanarken sönmek istersin, sönerken yeniden tutuşmak. O nedenle de aşığın hep bir elinde su bir elinde ateş olur... :)
Muhteşem bir anlatım.
Aşkın kendi başına buyruk olmasına müsade etmemeli...Yoksa insanı yerden yere çarpar. :)
Tebrikler.Saygıyla...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta