Gizemin yanında hiç kalanlar...
Yamaçların adını düzlük koymuşlar.
Sıra sıra dizilmiş saçmalıkların arasında; bir gerçek yeşeriyor.
Yeşeren gerçeğe nisbet.
Duymayan kulaklara nisbet.
Yorulmayan ayaklara nisbet.
Akıllanmayan beyne, düşmekten paramparça dizlere...
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
