Aşk Şiiri - Adem Garipoğlu

Aşk, bazen gözyaşlarını silmektir gökyüzünün...
Aya ulaşmak,
Yıldızlarla dolaşmaktır sessiz gecelerde...
Yalnızlığı hiçe sayıp güneşle dertleşmektir...
Soğuk kış geceleri yaz sıcağında yanmak,
Ağustos başağında ateşi tutmaktır kimi zaman...
Nisan yağmurlarına tek tek dokunmak,
Cemrelerle birlikte düşmektir
Havaya, suya, toprağa...

Aşk, Leyla'yı hissetmektir Mecnun'un sevdasında...
Kerem'de Aslı, Ferhat'ta Şirin olmaktır
En saf sevgiyle...
Yaşama sevincini içinde yaşatmak,
Ölümsüzlüğün sırrına erebilmektir
Ölümden sonra...

Aşk toprağa düşmektir yağmur damlasıyla...
Bir fidan ile filizlenmek,
Bir gül dakında bülbül olmaktır
En titrek sesiyle...
Ürkek bir ceylan olmaktır
Vahşi doğanın ortasında...
Ve ölmemektir bunca hüsran arasında...

Aşk, 'O' olmaktır tüm 'Ben'lerden kurtulup...
O'nun yerine ağlamak,
O'nun adına yanmaktır cehennem sıcağında...
Cennete adım atmak,
O'nlu cenneti istemektir Allah'tan...
Tüm acıları tek seferde yaşayabilmek,
Ayrılık ateşini kenara atabilmektir...

Ve AŞK,
Her şeye rağmen sevebilmektir
En kusursuz haliyle...

24/02/2009