Ey AŞK!
Mecâz kıvılcımla gönlümü sardın,
Özlem ateşiyle yandıransın AŞK;
Hangi mahlûkâta baktıysam vardın,
Nefsimi susturup onduransın AŞK..
İki kaş arası kaynağın pınar,
Nasipsizler nasıl habire kınar,
Oysa Allah beni seninle sınar,
İnsanı günâhtan yunduransın AŞK..
Ölmeden ölmenin metodu sensin,
Mecâzi mahbûbda tecelli tensin,
Anladım nefsimin ardında bensin,
Elest hasretimi dindirensin AŞK..
İnanırdım önce örf âdet diye,
Demezdim aslâ bu acaba niye?
Sensin imândaki en üst seviye,
Tahkîki imâna döndürensin AŞK..
Mısralarda konu oldun nâleme,
Kâtibinim, ilhâm verdin kaleme,
Gönül gözlerimi açtın âleme,
Mahlûk perdesini kındıransın AŞK..
Senle Şeb-i Arus bildim kabiri,
Sâyende damlada buldum bâhiri,
Bilmiyordum senden önce şiiri,
Adem'e Tarsûsî dendirensin AŞK...
"Adem KAÇAR - 01/03/2018"
Adem KaçarKayıt Tarihi : 1.3.2018 11:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!