Ansızın esti gönül penceremden,
Şubat soğuğunda, poyraz gibi,
Hapsettim yüreğime, içimde büyüdü,
Fırtına oldu, çıldırasıya,
Sığamadı gül kurusu duvarlarıma...
Hadi git, saldım seni aşk,
Donmuş yüreğimi yanında götür,
İster sam yeli ol, ister poyraz,
Hangi yürekte ne kadarsa ömrün,
Ben senden uzakta, dünden de ölgün...
Ne bir ses, ne bir nefes,
Uyumak istiyorum yalnızca,
Göz kırpan yıldızlar altında,
Umutsuzca, umarsızca,
Solgun ayı kışkırtırcasına...
Gümüş ay gülme bana,
Uyandığımda dünya,
Dönüyorsa yine,
Karışmadıysa yer gök birbirine,
Bil ki aşka hazırım şevkle,
Yenilenmiş yüreğimle.
Kayıt Tarihi : 7.2.2009 03:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Soğuk bir Şubat gününde içimi ısıtan aşk başka yüreklere kanat çırpınca, saldım gitti.. Bense içsel sorgulamamı tamamlayarak yenilendim ve hayata daha güçlü sarılmayı öğrendim..
* 10 Antoloji Yıldızı *
TÜM YORUMLAR (2)