Aşk Şiiri - Havva Keskin

Ne kadar densede aşka inanmam
Aşığım diyene meyl edip kanmam
Böyle bir duyguyla yıllaca yanmam
Yaşayan faninin inancıdır aşk.

Çok şey söylenmiş, çok şey yazılmış
Kimi inanmış,kimi kanmamış
Kimisi bir ömür onla yaşamış
Yaşamak için bir sebebtir aşk.

Bir yüreğin bir yüreye yanması gibi
İki kalbin enginlere dalması gibi
Dişlenmiş amasya elması gibi
Bir gönülün,bir gönülü sarmasıdır aşk.

Tadını aldınmı gönül bağlatan
Elinden alınca çölde aratan
Kavuşmak için dağa çıkartan
Bir ömrü kendine adatandır aşk

Kokusu burnuna dolduğu zaman
Hasreti yüreğine vurduğu zaman
Gözlerin sel gibi olduğu zaman
Gündüz düşlere daldırandır aşk

Yürekten benim, benim diyene
Karşılık beklemeden verebilene
Gönülden, gönülden sevebilene
Ömrünce yetecek bir servettir aşk

Bana sorarsanız aşk nedir diye
Elimi koyarım hemen sineye
Nasılda bağlıdır o sevgiliye
Benim yaşamama tek sebeptir aşk.