Aşk bir canlı,
Doğar ummadığın kıyıcıktan, aracıktan…
Bazen bir bakıştan, bazen güzel bir kelamdan,
Bazen de tatlı bir mimikten,
Bebektir,umutla gelir,
Işık olur karanlığa,
Isıdır ayaza,
Enerjidir, ruhuna.
Güneşten daha aydınlık, daha sıcaktır aslında.
Mevsimleri yoktur, var sayılsa da…
Buldun mu bırakmamak gerek…
Çünkü nadir çıkar karşına…
Büyütmek gerek, şefkatle, incitmeden…
Çabuk incinir,narindir, kırılgandır…
Hassaslığını anlamak
Ve korumak gerek…
Aşk,
Emekle,sabırla beslemek demek…
Büyüdü artık diye, ihmale gelmez…
Besini ilgidir, düşünmektir,
Ve düşündüğünü sezdirmektir,,,
Aşk…
Sallamaya gelmez…
Azrail’i ilgisizlik, saygısızlıktır…
Anlamışsan kadrini…
Yaşatmak gerek…
Anlamayanı ise,
Ayırmak gerek,
Sahtesi ile gerçeğini…
Hak etmeyene, boş emek…
21/7/2008
Gülçin DemirciKayıt Tarihi : 26.7.2008 21:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Âdeta,bilimsel bir gözle bakmışsınız aşka ve kolayca bilebileceğimiz,fakat aşkı yaşarken hiç de düşünmediğimiz gerçekleri koymuşsunuz önümüze.
Özellikle,aşkın denizine,yüzmeyi az bilerek girenlerin boynundan çıkartmaması gereken bir can simidi olmuş şiiriniz.
Kutlarım güzel şiirinizi,saygılarımla efendm,
Ünal Beşkese
En güçlü duygudurumuza; harika bir açıklamaydı, getirdiğiniz bu şiirle.
Albatros Antolojisindedir.
TÜM YORUMLAR (14)