Aşk Şiiri - Mehmet Sevinç

Hele birde benden dinleyin aşkı…
Ne yapar, nasıl, niceymiş bu aşk…
Gönülde tükenmez bir uzun çile…
Lugat ta bir tek heceymiş bu aşk…

Seveni zincirler el, ayağından…
Düşenler kurtulmaz onun ağından…
Çıkılmaz, aşılmaz, şu kaf dağından…
Dahada uluymuş yüceymiş bu aşk…

Kerem aslıya yandı od unla…
Mecnun çöllere düştü onunla…
Ferhat dağları deldi sonunda…
Kudretin bükülmez gücüymüş bu aşk…

Nicesinin hayatına son verdi…
Nicesini tuttu çarmığa gerdi…
Kimisinin oldu onulmaz derdi…
Ölümün birazcık geciymiş bu aşk…

Ne bir durağı ver, ne verir mola…
Döndürür ömrünü çileli yola…
Yatakta dönerek hep sağa sola…
Uykusuz geçen geceymiş bu aşk…

Dostu olmaz fakirin, nede bir tokun…
Çarpılırsın maazallah hele bir dokun…
Bir derin bakıştan atılan okun…
Öldüren zehirli ucuymuş bu aşk…

Bir çiçekle seveni kandırdığı…
Bir gülüş, bir söze inandırdığı…
Yaradanın kullarını cezalandırdığı…
Cehennemin tam ortası, içiymiş bu aşk…

Mehmet’te tat dı onu bir zaman…
Kalbine gönlüne kattı bir zaman…
Sonunda dedi of aman aman…
Anladı ki meğer, öcüymüş bu aşk…