Âşk Şiiri - Emrah Bekci 2

Ben âşkım, sen ise âşık olduğum yarim,
Gökyüzünde ayın yansıması, gönlümde baharım.
Adın fısıldanır rüzgârla her sabah,
Seninle başlar dünyama bütün dualarım.

Sen bir bahar çiçeğisin, rengârenk açarsın,
Ben toprağın bağrında bir filiz, seni bekleyen sabırsızım.
Kardelenin inadında, zambağın zarafetinde,
Hayatıma dokunan sensin, sen varsın her şeyde.

Dağların doruklarında yankılanır adın,
Ben haykıran, sen sesin, kaderin yazgısısın.
Bulut olup ağlarsın kurak gönlüme,
Seninle yeşerir hayat, umudun kanatlarısın.

Bir yıldızın ilk ışığı gibisin,
Ben ise gece, karanlığında kaybolmuş biriyim.
Gözlerinle açılır sabah,
Gönül göklerimde şafak söküşümsün, sevgilim.

Ama aşk yalnızca biz değiliz, sevgili,
Çiçeklerin açışı, kuşların kanadı, rüzgârın fısıltısı,
Hepsi bu âşkta birleşir, evrenin kalbinde atan,
Doğanın her zerresi seni anımsatır bana.

Sen bir nehirsin, hayat veren her kıyıya,
Ben o nehrin taşına, suyunda yıkanan saflığa.
Bir damlada sonsuzluğun haritası var,
Seninle akarım ufuktaki denize, sarıla sarıla.

Sen insansın, ben insanlığın yüreği,
Aşkı taşırız omuzlarımızda geleceğe.
Bir çocuğun gülüşünde, bir annenin duasında,
Senin yansıman var, sevdan yüreği sarmakta.

Dünyanın çiçek bahçesi seninle canlanır,
Renk renk açan laleler, fesleğenler, papatyalar.
Bu aşk, yalnız bizim değil, hepimizin,
Evrenin ruhunda yankılanır dualar.

Ben aşkım, sen âlemde her zerresin,
Sonsuzluğu taşır adın, yüreğimin sesi.
Biz aşkın sonsuzluğunda birer yıldızız,
Birlikte ışık oluruz, karanlığa neşter vururuz.

Ve böylece aşk yalnızca bir duygu değil,
Doğanın dili, insanlığın en büyük öğüdü.
Adını kazırız göklerin kitabına birlikte,
Dünyanın en güzel şiiri olur âşımız birlikle.