Aşk Şiiri - Asım Sula

Allah yarattığı her bir canlıya,
Aşkı paylaştırıp, hisseler verdi.
Aşkın meyvesidir gelen dünyaya,
Dede, nine, baba, anneler verdi.

Merhamet denen şey aşktan türedi,
Merhametsizler kaldı iğreti.
Aşksızlar duyarlar kin ve nefreti,
Yaşansın diye de haneler verdi.

Aşk üç harf; aşk, şevk, kudret,
Aşksız yaşayanlar çekerler hasret.
Onunla azlar oluyor kesret,
İletilsin diye iğneler verdi.

Kerametli iğne, ilacı kerem,
Sahibini yapar aziz, muhterem.
Onsuz kalan canlı oluyor verem,
Adına söylenen maniler verdi.

Şarkılar, türküler onun eseri,
Hak onla yarattı ab-ı kevseri.
Kimi içti kandı, oldu serseri,
Kimine de engel, maniler verdi.

Aşktan büyük payı, Hak seçti kendi,
O aşk sayesinde, yaratan dendi.
Aşkıyla kulların kalbine indi,
Görünsün diye de sineler verdi.

Onunla âlemde hayat sürüyor,
Kendi yaratıyor, kendi görüyor.
Huzuruna çekip, hesap soruyor,
Acelesi de yok seneler verdi.

Asım kulunu da, eyledi aşık,
Gönlüne ilhamı, eyledi ışık.
Kâğıtlar tabak, kalemi kaşık,
Aşktan içsin diye kâseler verdi.

ASIM SULA 2.11.2010