Asiyem Şiiri - Hasan Basri Kılıç

Az önce konuştum nenemle
Hani sana adını veren nenem
Asiyem
Beyaz kefeni bol gelen Asiyem
Daha dört yaşında
Dalından kopan yaprak gibi
Toprağa düşen Asiyem
Sarı saçlarını rüzgara salan
Tüm sıcaklığıyla
Yüreğime dolan Asiyem
Minnacık ellerinde yaşanası
Dünyalar barındıran
Nenemin yadigarı
Gözümün feri Asiyem
Bilsem
Böyle erken olacak gidişin
Bilsem benden önce düşeceksin
Dalından
Bırakırmıydım
Daha sana doymadan
Ellerini
Az önce konuştum
Nenemle Asiyem
Bilirim yan yana hasretleri tüketirsiniz
Cennetin bir köşesinde
Bana da yer ayırın yanı başınızda
Ben asiyemler olmadan
Yaşayamam
Öyle dedim neneme de
Asiyem
Akşam oldu
Beni yalnız bıraktığın
Günden kalma ağlamalardayım
Üşüme
Söyle neneme
Sarıp sarmalasın seni
Elveda Asiyem
Kır çiçeğim
Göz nurum
Elveda