Gidişin hangi bahardı hatırlamıyorum
Açtıgın yaraları saramadım ben
Hasret ektim gidişinle kalan boşyerlere
Yokluguna bir türlü alışamadım
şimdi tekrar burdayım yanındayım diyorsun
bende insandım
benımde genclıgım vardı
ıstermıydım bu lanet olası sehrın soluk gecelerının yanık karanlıgında harcanıp bitmeyı
benımde umutlarım vardı
ben ıstemedım cıplak munzur un ot bıtmemıs yamaclarında yıtıp gıtmeyı
benımde duygularım vardı ben ıstemedım duygularımı yıtırıp her golgeyı dusman bılmeyı
Evet bir aşk masalıydı..
Biraz tasalıydı
Bizimkisi..
Ne sayfalarca yazıldı romanlarda
Nede yaşandı geçmiş zamanlarda
Nerdesin nerelerdesin baharım
Uzun geçen kıştan sonra aradım
Uzanıpta tutamadığım
Tutupta atamadığım
Beklenen gün mü gelecektiki
Kimdemiş yalnızım kimdemiş biçare
Gerçek görünsede hepsi bahane
Ne kendim verdim cevabını
Ne de meyhane...
Kaç kez açtı bu güller buralarda
Gündüzler arasında kalmış, ıssız geceler
Dünüm gibi hazin, garip, tahtsız geceler
Karanlığa mahkum edilmiş, yanlız geceler
Acımasız, zalim, sensiz geceler...
Önce açık, sonra kızıl ardından kara geceler
Bir telefondu beklediĞim
Sadece bir telefon..
Zormu geldi numaramı cevirmek
Gururun karışında anlık egilmek
Bir ümitti belki,bir heyecan gibi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!