Asiye'm Şiiri - Ekrem Akgümüş

Asiye’m benim küçük kahve cezvesi
Başında var allı morlu yazması
Burnunda duruyor gümüş hızması
Asiye’min iki yanda gamzesi.

Evlerinin önü tahta köprüdür
Sular çarpar kayalara köpürür
Benim sevdam nakış nakış dokunur
Asiye’min derdi beni bitirir.

Şu dağlarda çiçeklerin özü var
Önü sıra meler gezer kuzular
Asiye’m küçük gül benizli yüzü var
Asiye’me ben adadım kuzular.

Ellerinin allı morlu kınası
Daha küçük yedi köyün sunası
Sürmelenmiş kaşlarının karası
Ben olayım Asiye’nin yuvası.

Asiye’m gelir bağların başından
Derilmiş de çıkmış güller içinden
İpekler dökülür sırma saçından
Geçme yârim kötülerin içinden
Asiye’m geçme kötülerin içinden...