Asiye Şiiri - Bilal Karaman

Hiç mi sönmez güneş içen bedenin
Yorgan yastık kavruluyor Asiye
Ayarttığın çapkınların düşleri
Hayalinle çevriliyor Asiye

Keyfin gıcır, sağlam yere bastıkça
Hayranların gözaltından kestikçe
Aşkın yeli topuğundan estikçe
Eteklerin savruluyor Asiye

Yürüyüşün arzuları katlıyor
Vitrinlerde camlar bir bir patlıyor
Taş duvarlar hasedinden çatlıyor
Karşı dağlar devriliyor Asiye

Tek değildin senin gibi çoktun sen
Nicelerin yüreğine aktın sen
Kaç yiğidin yıllarını yaktın sen
Ay geceden ayrılıyor Asiye

Doğrulardan daralınca çekilip
Takıldığın kâffe bar pavyon kulüp
Salladıkça salkım saçak sökülüp
Fistan belden sıyrılıyor Asiye.... Bilal KARAMAN