Kuduz bir köpek gibi köpüren denizin
Gemileri kayıp limanlarında mısın sen?
Ey şiirimin kızı kalbimin sızısı asiye…
Pencereleri ahşap evlerin önünden
Perdeleri sevda basmalı çeyizlerden
Sandıklara gizlenmiş aşklardan
Nefes nefese gecelerin ortasından
Kuytu ormanların uğultusundan
Bir sabah aynı kentin yağmurunda ıslanarak
Ah be asiye diye girmeli o sokaktan…
Uyan! Bak, uyuyup uyanıp sana geldim
Aç pencereni perdeni arala aşka
Kimseler yok inan bizden başka
Bir sen bir ben bir kalp ağrısı
Birde bu yanıp sönen sokak lambası
Uyan! Bak bilmem hangi şiirden geldim
Aç pencereni perdeni arala aşka
Kimseler yok inan,
Bir ben bir bu şiir
Birde bu düşten başka…
Metin Keleş
Kayıt Tarihi : 26.4.2021 22:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Metin Keleş](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/04/26/asiye-16.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!