AŞİYAN’IN KÜLLERİNE BAKIP
Bir haftadır, papatya falları açıyorum
Aşiyan’ımı hangi beceriksiz ordu/lar yaktı diye…
Hayali gözlerine bakarak, öfkeler saçıyorum
Ulan Allahsızlar beni de, beni de yakmadınız niye?
Hiç kimseye acizce, beddualar, ahlar yollamıyorum
İntikam soğuk olursa, bir başka zevkle yenirmiş…
Vuslat saatine kadar asla, hiçbir şeytanı sollamıyorum
Düşmanın kıymetlisini alınca, “bak yenildin” denirmiş.
Bekle beni Aşiyan, küllerinden doğacaksın yeniden,
Allahın izniyle başaracağım. Semaverde kaynayacak çay…
Gençlerin şen kahkahaları yükselecek cevizin dibinden
Gamze pınarını yudumlayacak balıklar, çağlayacak çay.
Ondört Mart İkibinonsekiz, yirmibirotuz-yirmiüçotuz arası
Aşiyanı yaktılar da beni yakamadılar, çünkü maalesef yoktum…
Ulan beceriksizler beni de yakamamanız yüzlerinizin karası,
Aşiyan’ın küllerine bakıp diyorum, “oysa ben dünya ya toktum.”
Aşiyan yuvamdı, evimdi, her şeyimdi... Yaktılar... Yaktılar!
Alnıma Aşiyan'sız etiketini taktılar güya... Aşiyan'ın Küllerine Bakıp
Diyorum; Yılgın Yağmur onlar sadece, vicdanlarına mağlubiyet çaktılar.
Aşiyan’sız 22.03.18 - 12.50 Y.Y.
Nebi ÜnlerKayıt Tarihi : 22.3.2018 13:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Aşiyan’ın küllerine bakıp diyorum, “oysa ben dünya ya toktum.” Aşiyan’sız 22.03.18 - 12.50 Y.Y.
sanki orasıydı anlatımlatınıza göre dünyanız..ama ne demişler her şerde vardır bir hayır..
tahminime göre güçlü ve inatçı bir kişiliksiniz.tahmin ediyorum aşiyanınız şiirinizdeki gibi...yine döner gençlerin bir kuş yuvasına..
geçmiş olsun hemde çok..
TÜM YORUMLAR (1)