Âşiyân’dan Yana Bak! Şiiri - Mecit Aktürk

Ey Melik’in mülkünde destursuz gezen densiz!
Ömrün hevâ örsünde, elde kalan âna bak
Ne doğumun tesadüf, ne varlığın nedensiz
Kaldır da bir başını Âşiyân’dan yana bak!

Hitapsa beklediğin gelmek için kendine
Bir lahzâ soluklan da kulak ver en son dîne
Bilal ezan okurken, gül kokarken Medîne
Zifirden filizlenen, güne doğan tana bak!

Düşün, ahenk içinde şu koca kâinatta
Hep Mühr-ü ilâhî var, dört mevsim her sanatta!
Tereddüde düşersen ikrâra kanaatta
Damarda seyr-ü sefer, câna cevher kana bak!

Secdeleri zül sayıp "payitahtım var" deme!
Hakka ahdinden cayıp "zevk-ü sefâ kâr" deme!
Nankörlük etme ayıp, şeytana hünkâr deme!
İbret al Firavun’dan, kaçınılmaz sona bak!

Zirveye tırmansan da mağrur, kendinden emin
Vuslat için gün sayar bastığın rûy-i zemin!
Son nefesle çözülür mahiyeti gizemin
Yar toprağın bağrını taze denen tene bak!!!