Aşiyan Şiiri - Necat Önder

Seni öyle bir aşkla arzuluyorum ki ben
O güzel endamın hiç, hiç gitmiyor gözümden
Sensiz her şeyim eksik, sensiz her şeyim yarım
Hiçbir şeyi duymuyor inan ki kulaklarım
Gözlerim ayağımın ucunu da görmüyor
Ruhum ki hayalinin peşinde iz sürüyor
Gündüzümde, gecemde her günümde sen varsın
Bir meçhul ateşsin ki zerre, zerre yakarsın
Umutlardan demet mi acep bu yalan dünya
Ne kadar gerçek bilmem yaşadığım bu rüya
Hasretin damla, damla doldurduğu bu deniz
Belki senden bir ödül, belki bir ceza sensiz
Umut dünyası ya bu hala yağmuru bekler
Güneşin bir mum gibi soldurduğu çiçekler
Hem niçin olmasın ki ihtimal dünyası bu
Kiminin saf gerçeği, kiminin rüyası bu
Sensin bir yudum suda haram olsunda bana
Sen ister kanımı iç helaldir kanım sana
Topla, dağıt, parçala erguvana at beni
İstersen eskittiğin anılara kat beni
Ne yaparsan yap fakat koparma hayatından
Hasretine bandığım elvermeli aşiyan