Aşiyan Şiiri - İsmail Karasu

Ağır ağır akşamyıldızım,
Aydınlanıyor aforozlaşan atalete,
Ayakkabısız annem,
Afsunlu, azilzadem,
Asileşiyor,
Ananelere....
Adaletsiz adaletlere...
Ataerekil ayınlara...
Apoletsiz aşiret ağalarına...

Asırların alınganlığıyla,
Ağlıyor!
Arşınlamadığı,
Agoraya...
Adsız akasyalara...
Avansız angaryalara..

Avlanıyor azadem,
Aşina avcılara.
Acemi ajanlara.
Amatör aktörlere.

Ablukaya alınmış ahum,
Ağarmış arzularıyla.
Asgarileşen alametleri,
Asılmış anarjileri....

Arasözlerinde ağıt,
Aynalara akıtılmış:
Arzuları,
Anlamlandırmadığı
Anılarıyla...

Alınganlığıyla alınyazısına,
Alev atıyor,
Asırların aristokratlığıyla....

Amentülara antitezleşiyor,
Arifane ahlakıyla,
Aksayan anaçlığıyla,
Armonileşen aromasıyla...

Adadığı aslanları anımsıyor,
Ansızın...