Asit yağmurları gökten yağınca,
Toprak isyan eder, haykırır dağlar.
Güneş utancından mutsuz doğunca,
Yüreğim burkulur, içim kan ağlar.
Karalar bağlarken ozon kuşağı,
Atmosfer felç olur belden aşağı,
Boynunu bükünce buğday başağı,
Yüreğim burkulur, içim kan ağlar.
Buzullar erirken taş taşa basar,
Toprak, hava, ateş, su bize küser,
Birden yok olursa bu koca eser,
Yüreğim burkulur, içim kan ağlar,
Dengeyi sağlarsak teknik ağında,
Yaşamak onurdur bilgi çağında,
Çıkar hissettikçe sevgi bağında,
Yüreğim burkulur, içim kan ağlar.
Nedim’in feryadı bir gün duyulur,
Evrenin sahibi insan sayılır,
Canı can bilene nasıl kıyılır,
Yüreğim burkulur, içim kan ağlar.
Kayıt Tarihi : 24.2.2010 22:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nedim Uçar](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/02/24/asit-yagmurlari-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!