İnsan; bir mûcizedir, Yaratan'ın hârikası...
Konuşmak; akıl, mantık, alâmet-i fârikası...
Ayruk gözle bakarsan bu varlığa, dersin ki sen;
Her şeyi bok eden, bir ter-necâset fabrikası...
Allah'ını yitirir de olur şeytan'ın kankası...
Kendi pis elleriyle, hortumlanır şer bankası...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta