Asırlık Yangınlar Şiiri - Mihrimah Kartal

Ağır ağır közlenirken İstanbul bir yaz akşamında,
Utangaç aşıklar buluşup Yeşilçam filmi tadında,
Karşılıklı oturmuşlar yıllanmış mazbut masalarda,
Kırmızı ekoseli sohbetler atlarken daldan dala,
Bir garson mahcup ani susuşlar taşıyor bardaklarda.

Burası güzelmiş, biz de oturalım mı diyorsun da,
Ay güneşine kavuşmuş sanki bin yıl aradan sonra,
Vuslat bu kadar yakın, kavrulurken damarlarımızda,
Ecel gibi beklerken yeni ayrılıklar kapımızda,
Söner mi asırlık yangınlar öyle iki bardak çayda.

Nefesinle demlenmek isterken dudağım dudağında,
Tutuşmuş gözlerimiz buluşmuş uçurum kıyısında,
Öyle sinsi sinsi yanıyor ki cehennem bağrımızda,
Öyle yasaklar biriktirdi ki gece karanlığında,
Dinmez bu hasret bilindik kalabalıklar arasında...