Yüzyıllardır aynı şey,
Bir seven kalp,
Bir de asırlık yalnızlık.
Dilden dökülemeyen sözler gibi,
İçinden çıkamayan sevenler.
Bütün güzelliklerden uzak,
Ödünç bir masaldan,
Alınmış gibi hakikatsizliğe tanık.
Resimler, hep aynı yerde duruyor.
Değişenler, zamandan artık.
Alıp bir başından seni,
Ömrüne meydan okuyor.
Sessiz bu dipsiz karanlık.
Yüzyıllardır aynı şey,
Bir seven kalp,
Bir de asırlık yalnızlık.
Tükendikçe günler,
Anlamadan biraz daha,
Hayasızca yaşlandık.
Kırdık, kıskandık; gururumuzla,
İnsan olmanın yalanında kaldık.
Elimizde olan tek şeyi de yok saydık.
Sahile vuran denizyıldızları gibi.
Dalgaların unuttuğu yerde,
Hayatlarımız sadece anlık.
Yazık çok yazık.
Biraz umuttan fazlası gerek artık.
Yüzyıllardır hep aynı şey;
Bir seven kalp,
Bir de asırlık yalnızlık.
Kayıt Tarihi : 14.5.2019 18:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!