Asırlık Tablo Şiiri - Ünal Kanli

Açık bir pencere,asırlık bir tablo,
Gecenin acımasız yakamozu üstünde.
Oturduğum koltuk hemen yanında biblo
Hasretlerin yükü var sigaramın külünde!
Laplapa fırçanın darbeleri sanki!
Yakamozdan olsa gerek belli olmuyor rengi
Bir yandan bakınca; ışıl ışıl parlıyor.
Diğer yandan bakınca; kırmızı oluyor sanki.
Açık bir pencere,asırlık bir tablo.
Olduğum yerden kalkıp karşısına gectim,
Sana benzettim ilk baktığım anda.
Işl ışıl parlıyordu ya..! gözlerini düşündüm.
Beni gördüğü zaman! hani; nefesi olsa
Kahkaha atarcasına sevinen gözlerini.
Bazen toplayıp bazen açık bıraktığın!
Tokalı saçlarına benzettim,tel tel
Yanağındaki al'a benzettim o kırmızıyı
Gülünce güller açan yüzüne..
Ama; şimdi anlıyorum ki..!
O tablo sadece sana benzemiyormuş.
Asıl hasret sen değilmişsin meğer.!
O tabloyu çizdiren,seni bana sevdiren,
Yakamozlu tabloda seni bana gösteren.
Yüce Yaradanaymış asıl hasret
Hani..! bir söz vardır ya..!
Yaradılanı severim,Yaradandan ötürü
Ben seni öyle sevmişim işte.
Açık bir pencere,asırlık bir tablo,
Gecenin acımasız yakamozu üstünde.
Hasretlerin yükü var sigaramın külünde
Silkelemekten bile korkuyorum, ama.;
Ya kendisi düşerse....!