Asırlık Nisyan Şiiri - Muammer Çalışkan

Yaz!
Öyle bir yazki şair,
Şiirin babası kıskansın harfini!
Dünya şiiri öğrensin heceleyerek.
Sana deli diyenler şimdi
Çıldırsın imgelerin cenderesinde!
Kanayan her kelime,merhemine koşsun
Sızıntılarında heceleyerek.
Şair!
Senki çocuğa âlem yamayan,
Yana yana yeşeren çiçek,
Avuntularını katlettiğin serseri
Nadanlığından utansın ağlayarak.
Dehlizlerindeki hoyrat haykırış,
Arafat'tan Şamil'e,Hitler'e
Ve Neron'a
Ve Fatih'e
Ve İskender'e
Bir bir anlatsın ettiklerini!
Seferberlik görmüş ninem
Kasıklarında evlat sancısıyla
Seni okutsun bana.
Dedem yine sevsin toprağında,
Bana kıtlığı anlatan ninemi...!
...
Anlat şair!
Genç kıza ihaneti,
Delikanlıya,yosmanın neden sevilmeyeceğini.
Ve bereketi...
Çat'ın ayazından bozkıra
Bir seher vakti yağan rahmeti.
...
Şair,yaz ki,
Büyük şehir debdebesini yitirsin
Harfler seni özlesin ümitle
Sonra karayağız yiğitler köylerde
Conguluslar kursun geceye!
...
Sus!
Öyle bir sus ki şair,
Babil'den Alaska'ya
Kudüs'ten Sibirya'ya
Arzda tek dil,yegane renk;
Sessizlik ve billur...!
...

19 Mayıs'08
İSTANBUL