Şehrin hangi kapısından girdiysem artık
götürmedi yollar
beni gitmek istediğim yere
hangi anını düşündüysem hayatın
var gücümle hangi duvarı yıkıp geçtiysem artık
alın terimde
nefes nefese bir yapı ustası vardı
benim yerime dövüşen
babamın elleri değerken bedenime
omuzlarımda asırlık ağaçlar yükseliyordu kendiliğinden
Ne yollar tükendi yürümekten
ne de kuvvetli yağış bekleniyor uyarısı
durdurabildi
hayatın akışını
meteorolojik verilere bağlı değildi hiçbir özlem
bazı zamanlarda
engel tanımazdı gün ve gece
sabahın köründe
uzun hava söylerken kimse dinlemiyormuş beni
sorsana
umurumda mıydı dünya
Olağanüstü çelişkiler vardı bir çemberin içinde
ağıtlar dinledim düğün evinde
kıs kıs gülerek veda ediyordu hayata
insanoğlu
en son gününde
10 Eylül 2023 - Pazar
Bülent ÖntaşKayıt Tarihi : 10.9.2023 20:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!