"peki ya özgürlük?"
özgürsün dedi adam, çizdiğim çemberin içinde
inciler getiririm denizden
eğer kıyıda beklersen
"ya denizin sonsuzluğu?"
kıyı da sonsuzdur dedi adam
bittiği yerden geri dönüp
yürümeye yeniden başlarsan
kuşlara imrense kadın
tüylerinden elbiseler diktirdi adam
denizaltını merak etse
incilerle süsledi elbisesini
durduğu yerde ağırlaştı kadın
ağırlaştıkça korktu batmaktan
ve şık mücevherden zincirlerle
kıyıya bağlandı ayaklarından.
Rana KaracaKayıt Tarihi : 1.12.2019 23:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)