Asırlar Sonra Yeşile Şiiri - Tezcan Bilgiç

Bak belki de bu son baharım,
Senden beri görmedim böylesini...
Aylarım hep ıslak
Mevsimim hep sonbahar...
Kuru yapraklar için de geçti günlerim...
Buraya kadar!
Şimdi yeşiline bıraktım kendimi
Mevsimin mutluluğu yüreğimde...
Bir asırı devirdi sensiz gönül
Şimdi yeşiller içinde...
Ilk kez bir kuş kadar hafif gönlüm
İlk kez bir kuş kadar özgür hislerim
Baharına dokunuyorum ağaçların
Yeşil yapraklar parlıyor göğsümde
Adın geçmiyor artık
Aklımın köhne köşelerinde
Baharı buldum tekrar
Ve niyetim yok bırakmaya
Kuşların sesi şiirlerimde yankılandıkça..
Göğün mavisi esir aldı hasreti
Adım adım ulaşıyorum sensizliğe
Mutluluk demek zor buna bana göre
Sadece senden uzak demek gerek belki de
Bu da zaten benim kapanmayan yaram öylece
Şimdi bir kez daha selamım sana,
Akıp giden kara bulutlarla
Uğramazsın umarım bir kez daha
Kalbimin yıkık dökük kalıntılarına...
Şimdi güneş doğuyorsa o kalıntıya,
Bil ki arzusu var arkamda ki ağaçların
Bil ki gölgesi düşüyor ağaçtaki yaprakların...