Asırlar Şiiri - Feyzullah Evcil

Asırlar geçti saki gözlerimin önünden.
Meret şey,
Denizin dalgasınıda istiyor.
Arzularım şelale olmuş.
Kibrit çaksan yanacağım.
Gözlerinin rengi nasıldı sahi?
Hatırladığım sadece; suların soğukluğunu.
Isınmak için sokulduğum anlar var sadece.
Dişlerimin gıcırtısı gecemi berbat ediyor.
Bir seni düşünemeyebilsem!
İbrişim olacağım,
Balıklara yem vereceğim kendimi,
Hızlı hızlı yüzerek..
Bol bol kahkaha atıp,
Sinyal vereceğim zarganalara.
Hele birde ufaktan bir türkü çığırırsam;
Tüm mavinin ahalisi toplanacaklar başıma.
Ama meret şey düşündürtüyor.
Düşünüyorum.
Ya nesin sen...
Ayrık otu gibisin.
Gittikçe içime doğru giriyorsun.
Ta derinlerime.
Kalbime.
Derinlere.
İçimdeki mavime..
Kalk aşık;
Yeter bu kadar yazdığın.
Sanki asırlar geçti.
Hala ayılamadığın sevdaya veda et.
Mümkünmü?
Çaresini bilen varmı?
Kapanan gözlerinde kalsın sevda.
Kirpiklerinin ucuna as resmini.
O sana baksın,
Sen ona..
Meretin adı da aşk olsun.
öylece kalsın.
Mahkumiyetinin cezası,
Müebbet olsun.
Kırılsın kalem.
Sevdaya ram olarak
Nihayet bulsun.
Sevdan asırlarca konuşulsun.

15 agustos 2012 çarşamba
03:03