Aşiret Çocuğu Şiiri - Taşkın Önel

Ben aşiret çocuğu değilim
Dalgalanmaz rüzgârda saçlarım
Dizlerimdeki yırtık, züppelikten değil

Sırtım yavan
Boynu büküktür yüreğimin
Kaç zamandır uykuya hasret
Şafakla söken gözlerim
Ellerimin merhameti nasırdan,
Lakin gönül bambaşka diyarların çağrısı

Karda yalın ayak, nalınlar savruk
Yağmurda sırılsıklam yitip giden
Çocuk hayallerdir kimi
Yarısı kayıp körebe
Göğe takılı kalan uçurtma

Şarkıların mazisi yok
Hoyrattır hayat
Hoyrattır insan
Hoyrattır dahi yüreğim
Gayrete değer çelik çomak
Hasrete çoğu zaman