Aşınma Şiiri - Ferhat Demirbaş

Aşınma

Kozmik politik bir havlama
Yirmibirinci yüzyılın yalnızlığnda
Uygarlığın tüm haykırışları

Delik ozon tabakası
Özlemim dedemin tütün tabakası
Yutuyor isterik anıları
Daha daha daha daha
Yaşanmamış aşkları ve yaşanacakları
Son soluklarda açan nergis gibi

Mahşer enerjisi hiç tükenmeyen
Bir değirmen
Ölmeye gerek yok
Yaşa yeter gününü görmen
Olası bir kıtlıkta takılmaz mı
Elfeneri ışığına bir sevilen

Dağılır tesbih taneleri dizili iken
Dağılır o gün bugün binbir gezegen
Her olgu nun en olgunu
Yaşanacaksa
Bugün niye En lere üs kuracaksa en
niye yandı zalimce
Bunca sevilen