Karanlık çökmeden herşeyi zihnime kazıdım,
Âşina olduğum herşeyi sesler böldü,
İçimden çığlıklar attım,
İçimde büyüttüğüm çocuklar öldü..
Ve sonrasına hızlı adımlarla taşındım,
Yerimde saydım izlerim sömürüldü,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta