Mehmet Akif’in aziz hatırasına...
Henüz on yedisinde,
Yani hayatın en güzel devresinde,
Yaşam manzumesinin ilk satırında,
Bir yiğit biliyorum.
Duruşuna yandığım,
Vebâlim sandığım,
Nur yüzüyle ferahladığım,
Bir yiğit biliyorum
Öylesine manidar, öylesine keskin ki sözleri
Her zerresi bir atom gibi
Dağlıyor yürekleri.
Bölüyor bütün düşleri...
Kayıt Tarihi : 10.9.2006 12:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)