korkudan konuşamıyorum
yüzüm
gökle aynı çizgide çünkü
aşktan çatlayacak olan kalbimi
secdene erdiremiyorum
sesim
köpek hırlamalarıyla çok donuk çünkü
beni yakala kalbimin ilmeğinden
ve tutup bırakma asla ellerimi havaya asılı
gövdemde biriken bir ince şarkıdır çünkü
dilinin kelam üzerinde kayması
donuk aşk
kalbe konuk aşk
kapı önünde terli terli durduğundan
donmuş olmalı
ya kapıyı kapat
ya içeri gir
ya dışarı çık..
üşümekten konuşamıyorum
sızlamaktan rükularım asimetrik
m.M..
Münzevî MuhayyelâtKayıt Tarihi : 3.11.2011 16:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!