Asimetri Şiiri - Necdet Arslan

kapatılmış
boş iki fincanın
yükünü tartıyor tepsi
ortalıkta kahve kokusu
dirliksiz bir istek yığılıyor odaya
derinleşen gecede birbirine
benzemiyor
sesler

canlılığını
yitirmiyor gözler
kendi bildiği şekilde
kıyıları dövüyor dalgalar
buzdan ateşe evrilirken saatler
arsızlaşıyor dışarıda ayaz
arzuları gizlemekten
bitkin düşüyor
perdeler

hiç durmaksızın
uykusuzluklar yazılıyor öykülere
sınırsız/dağınık /yumuşacık sözcükler
ve sınırsız çözümlemeler

şubatın
herhangi gecesinde
kavrulmuş tensel kokular
şarabın,morun,med cezirlerin
bastırılamayan boğulmaların unutulmadığı
sessizce akıp giden seller

sanki düşselmiş gibi ama gerçek
sanki gerçekmiş gibi ama düşsel

alışır / yarışır /karışır gibi
silinmez öylece kalır
duvara yapışan
figürler…