Asımcıklar Uyarılırken

1.
İlk ben düşman oldum,
Benimle bulandı tüm sular,
Tarih yeniden yorumlandı körpe zihinlerde,
Gözlerimi açıp hani bilircesine evreni,
Dünyanın şekli hakkında felsefeler yudumlarken,
İlk ben kustum kinimi orta yere.
Hoyratça sarfettiğim cümleler yığını,
Sıkletini taşıyabilseydi dünyanın,
Bu şiirde de beyaz güvercinler uçacaktı.

2.
Hayır o kadar ucuz değil deme,
Görmediklerinin yanında, hükümsüzdür gördüklerin.
Kayıp giden bir yldız misaliyse dünya,
Hadi esirgeme kendinden,
Ve bir dilek tut içinden,
Bu sabah koca adamların koca kadehleri,
Dolmamalı sübyan kanlarıyla,
Mesela metal çöplüklerle yetişen bir nesil olmasa hiç.
Bir dilek tut içinden,
Ama önce sen inanmalısın...
3.
Mağaralardan çıkan devler,
O iri cüsseleri ve dağarcıklarında,
'Ambargo' sözcükleriyle,
Müebbet tattırmak istiyorlarsa esareti,
Çapaklarından utanma vakti geçiyor bile demektir.
Arz,arş ve yürek yangın yeri,
Haydi tulumbanı al yetiş imdada,
Temiz vicdanlar, özgür fikirler,
Devlerin gölgelerinden sıyrılmak adına.
4.
Çileli bir yatakta kıvrılıp dururken,
Hayalimde hep o kadim,aziz derya vardı,
Arınarak tüm iğreti maddeden,
Tüm hedef o menzile varmaktı.
Ansızın sen gördüm,sen yandım,sen ağladım yollarda,
Karanlık mağaralara, kör kuyulara akıp gidiyordun,
Kursağımda kalakaldı cümleler,
Çatık kaşlarımla, kanayan yüreğimle,
Çağırdım seni deryaya,
Katreden sonsuza.....
5.
İlk ben düşman oldum bu kötü gidişe,
Sular benimle bulandı ilkin,
Ta duruluncaya dek...
Bu kaderimizdir, tekerrürdür diye tasvirlenen tarih,
Yorumlansın istedim ışık alınlarda,
Körpe yüreklerde...
Bir kibrit çakmak emelim zihninde,
Yalazı vursun us kıvrımlarına,
Karanlık çizgilere.
Artık yolumuz bir,dilimiz bir,çilemiz bir,
Ellerimiz birbirinin üstünde,
Çevriledurmuş aynı menzile,
Yükseklere çok yükseklere...
Arkadaş bu şiir de tam burada bitmekte,
İşte burada ayrılıyor yollarımız,
Yani sonsuza dek birleşiyor....