Paslı bir çivi oldun yüreğime battın,
Bir kez kavga ettik diye beni sattın.
Ben senin için gönül evleri inşa ederken
Sen ise aşıma ekmeğime zehir kattın.
Ekmeğini ha bire sevda suyuna bandın,
Bir hiç uğruna onun bunun lafına kandın.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
