Asima Azra Şiirleri - Şair Asima Azra

Bir kadın tanıdım kırk dokuzunda
Sert şarkılarla yüzünü yıkardı
……………………….saçlarını şarapla...
Her sinekkaydı tıraşından sonra
kaygan zeminlerde sahne alırdı
ve sahte alkışların arasında

Ve gökten üç elma düştü
biri sana,biri bana,biri dolunaya...

Aylardan haziran olsa ne yazar?
Pencereler yok, kapılarım kitli.
Bir uçurumun girdabında titreyen dalım,
Üstüme basıp duranlara dayanmaktayım.
Haziranmış, Temmuzmuş, yazmış ne yazar?
Umutlarım tükendi nisan yağmurlarında.

Bağışlanan tekmelerden payını almış
……bakışı ürkek
minik bedenini battal acılar sarmış
…….yüreği çıplak
kimsesiz bir kedi mırıldanır içimde
tek gözünde durur dünya kilit biçimde! ...

Mutlu olmak ikimizin de hakkıydı
aynı anda olması imkânsız mıydı? ...



Rüzgâra galip bir alaz sende gördüğüm

Kırbaç…
esmer öfkeni saç…
Sende acımalıyım herkesten çok
sana sancımalı
….tende kesif yaralar aç.
Kırbaç…

Ayağımı frenden ne zaman çeksem
kalbim park halinde hayatlara çarptı
çünkü seni sevmek…
geri viteste sürmek gibiydi aşkı
sinyalimi vermeden dönüşler yapmak
ve dikiz aynasından yüzüne bakmak

Gördün mü bak
Kaç sevdanın yaprak döktüğü o park
benzi sararmış olsa da hâlâ duruyor
ve avurtlarında bir bank
üstünde uyuyanın yüreği çıplak
loş yüzüne,düşüne yağmur vuruyor…

Nasıl ki,
hoyratça koparılan bir gülün
hesap sorulmazsa dikeninden
öyle lüzumsuz yaralar aldım
kurşun rengi cümlelerden…
Yazık ki,

Sıcacık odalarda yaşıyorsan sen
adaleti irdeleme istersen!
Üşümüyorsan saçaklardaki kuşa
razı ol göğünü karartan kışa
ve kızma kafana attığım taşa!