Aşım ve yıkım Şiiri - Salih Aydemir

her ileri adımın ardından bir geri adım gelir
bunca düş bunca hayat nereye gitti
biraz mantık diyorsun oysa varoluş
olasılıkların çılgın tarihi değil miydi

sözcükler birbirini izliyor yanılma payı var
sersem bir anlama çarpaca ğım diye korkuyorum

bizi zaman dışına yine zaman çıkarır

sabahların kaprisine alışık değilsin
kapımı kırma aşırı bulsunlar bu tatlı tükenişlerimizi
her yer karanlık ömrümün akışı zayıflıyor
başımı koyduğum gece buz gibi aşım ve yıkım
sonsuz bir sayıklama yalnızca suskunum

kusmuklar içinde dönüyorum güneşin etrafında
ışık güne karşı geldiği gün boynuna sarılacağım
hiçliğin karşısında zafer kazanmak
-intihar etmeme hâli-

reflekslerin sessizliğine inanır mısın lesbia
unutulmuş iç çekişle yapılan yolculukları
deliler arasında ya şayan delileri sever misin
istanbul ölmek üzereydi

hayat ideolojik bir kötülük sunuyorsa
şeytanın ta kendisi değil midir insan