Yar…yar diye
Haykırsam
Sığmaz yüreğime benim
Ana sevdası
Yüz kere… yüz kere bin kere…
Acı çeksem
Şu yüce gövdene bir çok kazı kazdılar
Kalp çizip,içine isim yazdılar,
Oturup altında,içip içip sızdılar
Ne kadar heybetlisin,sen ceviz ağacı
Kimse bilmez senin kesin yaşını
TOPRAKTAN DÖŞEK
Adım atıp çıkabilse
Bu dünyanın eşiğinden dışarı
Baki değil saltanatı
Olsa da mermer döşeli
Kazık çakmak istese de dünyaya
Ağrı dağı tepeleri buzludur
Eteklerin çiçek açmış süslüdür
Malazgirt’te Alpaslan’a sözlüdür
Ölürümde ayrılamam yurdumdan
Bizim eller verimlidir, suludur
Ben yaralı bir kuşum
Hapis kaldım
Gönül denen, o ateşten kafeste
Ah…. Ah çeksem
Yıkarım cihanı
Üflesem, tek bir yudum nefeste
Yağmurum ol bulutlarla
Sağnak sağnak ıslat beni sık beni
Güneşim ol sokul bana
Isıt beni sar beni
Kumrum ol yükseklerde
Kokla beni sev beni
Acı sözle hitap etme dostuna
Öfke diner söz durulur zamanla
Sevgi eksen nefretlerin üstüne
Lale sümbül gül götürür zamanla
Ecel bakmaz ne ağaya ne beye
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!