Ağlamak isteyen ruhuma, bir bahane yeterdi
Çehremi saran ışık, biraz gözyaşı ve terdi
Dört duvar, iki kişi; bekleniyordu üç
Soğuk oda, ağır zaman; nefes almaksa güç
Yükselen seslere, kulak verdim şöyle bir
Ayağı kayan bir çocuk
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Devamını Oku
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi