Yıldırımlar ateş pahasıydı,
Kelimeler yetmiyordu susuzluklara,
Ve insan bir nefes çekti özüne...
Yani çekmeliydi aslında...
Ve bir Ebuzerr bildi kendini,
Çünkü bilirdi ki; asillik, asilikdeydi.
Mücadele mi, mücahede mi diye durdu okyanus;
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta