Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
İnsan
Gelenler adamdı, buldukları insandı
İnsan yalnız Tanrının yarattığı mâhluk
İnsan mâhluktan, adam insandan çıktı.
Tanrının insanı yer ve içer.
İnsanın adamı düşünür ve yaratır.
Mustafa Kemal Atatürk
"Çıkma/çakma asi..."
Bize önderlerimiz yeter!
Kür'şad'dan,
Oğuz Kağan'dan,
Atatürk'e uzanan...
Onlar ki, gerçek "asillerdir..."
Çakmalarına asla kanmayacağız!
Tebrikler Önder Kardeşim..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta