Bizler ömürlerimizin zincirli tutsakları
Gün içinde yaşlanırız.
İçimizde kıyametler koparır
Hiç bir saate sığdıramadığımız zaman,
Ki biz her fırsatta onu asarız
Kadranlara kurduğumuz dar ağaçlarında
Odamızdaki duvara, oturma odamıza
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim