Sessiz bir odada,
Asılan bir lamba
Lambanın altında,
Eski bir sandalye.
Tavanda, yağlı bir urgan.
Urganın ucunda,
Suçu sabit görülen,
Asılan bir başbakan.
Kafasında bitirmiş,
Çok zalim bir cellat!
Mahkeme denen şey,
Dört duvar,
Kurulan bir düzmece.
İsnat denilen şey,
Büsbütün yalan,
Basbayağı iftira.
Allah azametli,
Allah merhametli,
Peki o zaman,
Güçlüler neden,
Bu kadar zalim?
İpi çeken cellatlar,
Ağlamış olabilir mi?
Öksüz bırakılan millet,
Yarım kalan işler için,
Yeterince ağlamadı mı?
Kayıt Tarihi : 20.6.2012 13:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!